Leyu Acrylic Factory Professional Production ของตู้ปลาอะคริลิคตู้ปลาวิธีกำจัดสาหร่ายในถังปลา - Leyu

โรงงานพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ Leyu Acrylic เชี่ยวชาญในตู้ปลาตู้ปลาที่กำหนดเองถังปลาที่ทำจากวัตถุดิบมิตซูบิชิความโปร่งใสถึง 93%เพื่อให้ได้มาตรฐานสากลแผ่นอะคริลิคประกบโดยใช้กระบวนการโพลีเมอร์ร่างกาย พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำอะคริลิคนอกเหนือจากลูกบาศก์ยังสามารถเป็นทรงกระบอก, สี่เหลี่ยม, อาร์ค, รูปร่างกระสุน, รูปร่างถั่วลิสง, Leyu สามารถสร้างรูปร่างที่หลากหลายขนาดของพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำอะคริลิคคุณภาพต่างกัน

ขนาดสูงสุดของกระบอกอะคริลิคที่ทำโดย Leyu มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 10 เมตรและสูง 14 เมตร

ตู้ปลา Crylic มีแนวโน้มที่จะเป็นสาหร่ายสาหร่ายเป็นส่วนหนึ่งของระบบนิเวศพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำเพราะช่วยชำระสารเคมีของเสียที่เป็นพิษจากน้ำและทำหน้าที่เป็นแหล่งอาหารสำหรับปลาและสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังที่กินสาหร่าย อย่างไรก็ตามคนส่วนใหญ่คิดว่าเป็นแขกรับเชิญที่ไม่พึงประสงค์เพราะสาหร่ายมากเกินไปสามารถปิดกั้นมุมมองของคุณเกี่ยวกับถังและชะลอการเจริญเติบโตของพืชที่มีสุขภาพดีวิธีกำจัดสาหร่ายในปลาถังปลาเป็นปัญหาที่ชาวประมงทุกคนจำเป็นต้องแก้

พวก เขากำจัดสาหร่ายในถังปลา

5 วิธีในการทำความสะอาดสาหร่ายจากถังปลาของคุณ

พูดคุยกันเกี่ยวกับ 5 วิธีง่าย ๆ ในการลบสาหร่ายออกจากผนังพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำและการตกแต่ง

1, การขัดด้วยตนเอง:

ใช้สาหร่ายมีดโกนหรือฟองน้ำที่สะอาดและไม่ขัดเงาเพื่อกำจัดสาหร่ายออกจากผนังถังและของตกแต่ง ขัดพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบเบา ๆ ใช้แรงดันปานกลางเพื่อกำจัดสาหร่าย

แปรงสีฟันที่เรียบง่ายเหมาะสำหรับการขัดพื้นที่ยากที่จะเข้าถึงได้การตกแต่งพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำภูมิทัศน์ที่แข็งและแม้แต่ใบพืช trichoalgae บางประเภทสามารถลบออกได้โดยการจับเส้นใยสาหร่ายด้วยขนแปรงของแปรงสีฟันและบิดแปรงสีฟันเพื่อให้สาหร่ายขดตัวเหมือนสปาเก็ตตี้บนส้อม ในที่สุดถ้าคุณเห็นสาหร่ายสีน้ำเงิน-เขียวหรือไดอะตอมสีน้ำตาลที่เริ่มครอบคลุมพื้นผิวคุณสามารถดูดฝุ่นกรวดหรือทรายที่มีควันพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ

เมื่อขัดถูด้วยตนเองระวังอย่าเกากระจกถังหรือสร้างความเสียหายให้กับการตกแต่งที่ละเอียดอ่อน

วิธีนี้เครื่องมือนั้นง่ายและใช้งานง่ายดังนั้นจึงสามารถให้ผลลัพธ์ได้ทันทีโดยไม่ต้องรอนี่เป็นวิธีแรกในการกำจัดสาหร่ายในถังปลา

2, Magnet Magnet Cleaner:

น้ำยาทำความสะอาดแม่เหล็กสาหร่ายประกอบด้วยแม่เหล็กสองตัวหนึ่งอันมีแผ่นทำความสะอาดที่ด้านในของถังและอีกอันที่มีด้ามจับด้านนอก

เลื่อนแม่เหล็กด้านนอกไปตามกระจกในขณะที่แม่เหล็กด้านในดังต่อไปนี้จะถอดสาหร่ายออกจากพื้นผิวด้านในได้อย่างมีประสิทธิภาพ

เลือกเครื่องทำความสะอาดแม่เหล็กที่เหมาะสำหรับความหนาของกระจกถังนี่เป็นวิธีที่สองในการกำจัดสาหร่ายในถังปลา

3. ปลาและสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังที่กินสาหร่าย:

แนะนำปลาที่กินสาหร่ายเช่นปลาหินปลาอัลกอลสยามหรือปลาดุกบางชนิดเพื่อช่วยควบคุมการเจริญเติบโตของสาหร่าย

นอกจากนี้สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังบางตัวเช่นหอยทากกุ้งหรือหอยทากทะเลตื้นที่กินสาหร่ายสามารถกินสาหร่ายได้อย่างมีประสิทธิภาพ

อย่างไรก็ตามมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะศึกษาความเข้ากันได้และข้อกำหนดการดูแลเฉพาะของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้กับปลาที่มีอยู่ เพราะก) สปีชีส์กินสาหร่ายแต่ละชนิดกินสาหร่ายบางชนิดเท่านั้นและ b) พวกเขาอาจไม่สามารถทำความสะอาดพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำทั้งหมดของคุณได้อย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตามพวกเขาเป็นแนวป้องกันที่สองที่ดีที่สามารถช่วยคุณต่อสู้กับสาหร่าย สำหรับ nanocanks รายการโปรดของเรารวมถึงหอยทากทะเลตื้นกุ้งโอมานหรือโรงเรียนของปลาดุก Auricinaceae สำหรับรถถังขนาดใหญ่ให้แผงคอหรือสาหร่ายสยามสยามครอบคลุมพื้นที่มากขึ้น

นี่เป็นวิธีที่สามในการกำจัดสาหร่ายในถังปลา

4, การรักษาด้วยเคมี:

การรักษา Algaecide หรือ Algal สามารถใช้เป็นทางเลือกสุดท้ายสำหรับปัญหาสาหร่ายที่รุนแรงหรือถาวร

โปรดทำตามคำแนะนำที่มาพร้อมกับผลิตภัณฑ์อย่างระมัดระวังเนื่องจากการรักษาที่แตกต่างกันอาจมีปริมาณและคำแนะนำการใช้งานเฉพาะ

ระวังเมื่อใช้การรักษาด้วยสารเคมีเนื่องจากอาจเป็นอันตรายต่อปลาที่ไวต่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังหรือแบคทีเรียที่เป็นประโยชน์ในถัง ลบคาร์บอนที่เปิดใช้งานทั้งหมดออกจากตัวกรองก่อนประมวลผล

นี่เป็นวิธีที่สี่ในการกำจัดสาหร่ายในถังปลา

5, การควบคุมแสงและโภชนาการ:

สาหร่ายเจริญรุ่งเรืองต่อหน้าแสงและสารอาหารส่วนเกิน ลดระยะเวลาและความเข้มของแสงพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำเพื่อ จำกัด การเจริญเติบโตของสาหร่าย หลีกเลี่ยงการให้อาหารปลามากเกินไปเนื่องจากอาหารที่ไม่ได้กินอาจทำให้เกิดการสะสมของสารอาหารและส่งเสริมการเจริญเติบโตของสาหร่าย

พิจารณาใช้ตัวจับเวลาเพื่อปรับตารางเวลาแสงและตรวจสอบให้แน่ใจว่าได้รับแสงที่สอดคล้องกัน

การบำรุงรักษาถังอย่างสม่ำเสมอรวมถึงการเปลี่ยนแปลงน้ำบางส่วนและการรักษาพารามิเตอร์น้ำที่เหมาะสมยังสามารถช่วยป้องกันการเจริญเติบโตของสาหร่าย นอกจากนี้การรักษาพืชที่มีชีวิตในถังสามารถช่วยดูดซับสารอาหารส่วนเกินและแข่งขันกับสาหร่ายสำหรับทรัพยากร

เพื่อสร้างความสมดุลให้กับถังที่กำลังเติบโตเราขอแนะนำให้ใช้ตัวจับเวลาทางออกเพื่อเปิดไฟประมาณ 6-8 ชั่วโมงต่อวัน (เป็นจุดเริ่มต้น) จากนั้นค่อยๆเพิ่มหรือลดระดับสารอาหารตามต้องการ หากระดับไนเตรตสูงกว่า 50 ppm การเปลี่ยนแปลงน้ำจะดำเนินการเพื่อเจือจางปริมาณของเสียไนโตรเจน หากระดับไนเตรตต่ำกว่า 20 ppm ให้เพิ่มปุ๋ยสีเขียวทั้งหมดในหนึ่งในถังจนน้ำถึง 20 ppm ไนเตรต รอ 2-3 สัปดาห์ระหว่างการปรับเปลี่ยนระดับแสงหรือสารอาหารแต่ละครั้งเพื่อให้คุณสามารถเห็นผลกระทบที่มีต่อพืชของคุณและปรับตาม คุณไม่สามารถลบร่องรอยทั้งหมดของสาหร่ายทั้งหมดได้อย่างสมบูรณ์ดังนั้นเป้าหมายของเราคือการลดสาหร่ายให้น้อยที่สุดจนกว่าจะสังเกตไม่เห็น

นี่เป็นวิธีที่ห้าในการกำจัดสาหร่ายในถังปลา

โปรดจำไว้ว่าวิธีกำจัดสาหร่ายในถังปลาเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องระบุชนิดเฉพาะของสาหร่ายที่คุณจัดการเพื่อกำหนดวิธีการทำความสะอาดที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดและป้องกันอันตรายที่อาจเกิดขึ้นกับระบบนิเวศปลาและพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำของคุณ

วิธีปั่นจักรยาน

หลายคนชอบพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ เกี่ยวกับอุปกรณ์ตู้ปลาผู้เริ่มต้นจำนวนมากจะไม่ใช้มัน พวกเขาต้องการระบบการไหลเวียนอัตโนมัติอย่างเต็มที่เพื่อให้ได้การให้อาหารอัตโนมัติการควบคุมอุณหภูมิอัตโนมัติและการเปลี่ยนแปลงน้ำอัตโนมัติ นี่เป็นสถานะในอุดมคติและต้องเข้าใจหลักการการทำงานของระบบการไหลเวียนของน้ำ ซึ่งรวมถึงการติดตั้งปั๊มตัวกรองและการตกแต่งก่อนที่จะเติมน้ำกรองอย่างเหมาะสม ด้านล่างคุณสามารถค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับการขี่จักรยานว่าทำไมมันจึงสำคัญและวิธีการขี่จักรยานพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำของคุณ

การขี่จักรยานพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำคืออะไร?

การปั่นจักรยานพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำเป็นกระบวนการสร้างและทำให้ระบบการกรองทางชีวภาพเติบโตในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำใหม่ มันเกี่ยวข้องกับการสร้างระบบนิเวศที่มั่นคงและสมดุลโดยการปลูกฝังแบคทีเรียที่เป็นประโยชน์ที่ช่วยสลายผลิตภัณฑ์ขยะที่เป็นพิษที่ผลิตโดยปลาและสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ในถัง

เป้าหมายหลักของการขี่จักรยานพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำคือการสร้างอาณานิคมของแบคทีเรียไนเตรทโดยเฉพาะไนโตรโซโมนาสและไนโตรแบคทีเรียซึ่งมีบทบาทสำคัญในวงจรไนโตรเจน 

วงจรไนโตรเจนประกอบด้วยสามขั้นตอน:

แอมโมเนียสเตจ: 

ของเสียจากปลาอาหารที่ไม่ได้กินและการสลายตัวผลิตแอมโมเนียซึ่งเป็นพิษต่อปลาอย่างมาก ในขั้นต้นระดับแอมโมเนียอาจเพิ่มขึ้นในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำทำให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพของปลา

เวทีไนไตรต์: 

แบคทีเรียไนโตรโซโมนาสเปลี่ยนแอมโมเนียเป็นไนไตรต์ผ่านกระบวนการที่เรียกว่าไนตริฟิเคชัน ไนไตรต์ยังคงเป็นอันตรายต่อปลา แต่มีพิษน้อยกว่าแอมโมเนีย

ขั้นตอนไนเตรต : 

แบคทีเรียไนโตรแบคทีเรียจะเปลี่ยนไนไตรต์เป็นไนเตรตต่อไป ไนเตรตมีพิษน้อยกว่าแอมโมเนียและไนไตรต์ แต่ระดับสูงยังคงเป็นอันตรายต่อปลาหากไม่ได้รับการจัดการอย่างถูกต้อง

ในระหว่างกระบวนการปั่นจักรยานแบคทีเรียที่เป็นประโยชน์จะค่อยๆตั้งอาณานิคมสื่อตัวกรองสารตั้งต้นและพื้นผิวต่าง ๆ ในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ แบคทีเรียเหล่านี้เปลี่ยนแอมโมเนียเป็นไนไตรต์แล้วไนเตรตซึ่งในที่สุดก็ถูกลบออกผ่านการเปลี่ยนแปลงของน้ำหรือดูดซับโดยพืชที่มีชีวิต

ไปปั่นพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ:

ตั้งค่าถัง: ติดตั้งตัวกรองเครื่องทำความร้อนและอุปกรณ์อื่น ๆ เพิ่มน้ำ dechlorinated และเตรียมสารตั้งต้นและการตกแต่ง

เพิ่มแหล่งที่มาของแอมโมเนีย: เพื่อเริ่มกระบวนการขี่จักรยานแนะนำแหล่งที่มาของแอมโมเนียเช่นอาหารปลาหรือแอมโมเนียบริสุทธิ์ สิ่งนี้จำลองขยะที่ผลิตโดยปลา

ตรวจสอบพารามิเตอร์น้ำ: 

ทดสอบน้ำอย่างสม่ำเสมอสำหรับแอมโมเนีย, ไนไตรต์, ไนเตรตและค่า pH โดยใช้ชุดทดสอบที่เหมาะสม บันทึกผลลัพธ์เพื่อติดตามความคืบหน้าของกระบวนการขี่จักรยาน

การจัดตั้งแบคทีเรียที่เป็นประโยชน์: 

เมื่อเวลาผ่านไปแบคทีเรียที่เป็นประโยชน์จะเริ่มตั้งอาณานิคมถัง กระบวนการนี้อาจใช้เวลาหลายสัปดาห์เนื่องจากประชากรแบคทีเรียเติบโตและสร้างตัวเอง

การเปลี่ยนแปลงและการบำรุงรักษาน้ำ:

 ในระหว่างกระบวนการปั่นจักรยานให้ทำการเปลี่ยนแปลงน้ำบางส่วนเพื่อรักษาระดับแอมโมเนียและไนไตรต์ให้ต่ำที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้และเพื่อกำจัดไนเตรตส่วนเกิน ทำความสะอาดสื่อตัวกรองเป็นประจำตามคำแนะนำของผู้ผลิตเพื่อป้องกันการอุดตันและรักษาอาณานิคมของแบคทีเรียที่ดีที่สุด

เสร็จสิ้นการขี่จักรยาน: 

กระบวนการปั่นจักรยานนั้นถือว่าสมบูรณ์เมื่อแอมโมเนียและไนไตรต์วัดค่าศูนย์อย่างสม่ำเสมอและไนเตรตมีอยู่ในระดับที่วัดได้ แต่ปลอดภัย

เมื่อพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำเสร็จสิ้นกระบวนการขี่จักรยานมันก็ปลอดภัยที่จะค่อยๆแนะนำปลาเข้าไปในถัง สิ่งสำคัญคือต้องเริ่มต้นด้วยปลาที่แข็งน้อยเพื่อหลีกเลี่ยงการครอบงำระบบ การบำรุงรักษาอย่างต่อเนื่องรวมถึงการทดสอบน้ำปกติการเปลี่ยนแปลงน้ำและการบำรุงรักษากรองจะช่วยรักษาสภาพแวดล้อมพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำที่มีสุขภาพดีและมั่นคงสำหรับปลาของคุณ

ทำไมพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำจึงต้องขี่จักรยาน?

ก่อนที่ปลาจะได้รับการแนะนำให้รู้จักกับสิ่งแวดล้อมแบคทีเรียไนไตรต์จะต้องแพร่กระจายตัวเองข้ามตัวกรองชีวภาพของพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำเพื่อจัดการกับปริมาณของแอมโมเนียที่ผลิตโดยปลา หากปลาได้รับการแนะนำให้รู้จักกับถังเร็วเกินไปหรือหากมีการแนะนำปลาจำนวนมากเกินไปในครั้งเดียวไบโอฟิลจะไม่สามารถติดตามปริมาณแอมโมเนียที่ผลิตโดยปลาได้ แม้หลังจากขี่จักรยานพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำอย่างถูกต้องแล้วก็เป็นการดีที่สุดที่จะแนะนำปลาของคุณทีละครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าถังได้รับการเตรียมทางชีวภาพสำหรับปลามากขึ้น

หากคุณไม่ปั่นจักรยานพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำของคุณวงจรไนโตรเจนจะยังคงเกิดขึ้น แต่ปลาของคุณจะได้รับอันตรายในกระบวนการ ผลกระทบของสารพิษที่สร้างขึ้นในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำใหม่มีส่วนทำให้เกิดสิ่งที่เรียกว่า 'Tank Syndrome ใหม่ ' สายพันธุ์ของปลาที่ไม่แข็งแรงมีแนวโน้มที่จะเกิดอาการแอมโมเนียและต้องใช้พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำขี่จักรยานเพื่อชีวิตที่มีสุขภาพดี

พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำใช้เวลาปั่นจักรยานนานแค่ไหน?

พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำระยะเวลาของกระบวนการปั่นจักรยานพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำอาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการรวมถึงวิธีที่ใช้แหล่งที่มาของแบคทีเรียและเงื่อนไขโดยรวมของถัง โดยทั่วไปแล้วกระบวนการขี่จักรยานจะใช้เวลาตั้งแต่ 2 ถึง 8 สัปดาห์จึงจะเสร็จสมบูรณ์ แต่อาจใช้เวลานานกว่าในบางกรณี

นี่คือระยะเวลาทั่วไปของกระบวนการขี่จักรยาน:

การจัดตั้งแอมโมเนีย: 

หลังจากเพิ่มแหล่งที่มาของแอมโมเนียลงในถังไม่ว่าจะเป็นอาหารปลาหรือแอมโมเนียบริสุทธิ์อาจใช้เวลาสองสามวันกว่าที่ระดับแอมโมเนียจะเพิ่มขึ้น

การเจริญเติบโตของแบคทีเรียไนโตรโซโมนาส:

 เมื่อระดับแอมโมเนียเพิ่มขึ้นแบคทีเรียที่เป็นประโยชน์ที่รู้จักกันในชื่อไนโตรโซโมนาสเริ่มตั้งอาณานิคมถัง กระบวนการนี้อาจใช้เวลาประมาณ 1 ถึง 2 สัปดาห์ แต่อาจแตกต่างกันไป

การแปลงแอมโมเนียเป็นไนไตรต์: 

เมื่อแบคทีเรียไนโตรโซโมนาสได้สร้างตัวเองพวกเขาจะเปลี่ยนแอมโมเนียเป็นไนไตรต์ผ่านกระบวนการที่เรียกว่าไนตริฟิเคชัน ขั้นตอนนี้อาจใช้เวลาอีกสองสามสัปดาห์ในระหว่างที่ระดับไนไตรต์ค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

การเจริญเติบโตของแบคทีเรียไนโตรแบคทีเรีย: 

เมื่อระดับไนไตรต์เพิ่มขึ้นแบคทีเรียที่มีประโยชน์อีกชนิดหนึ่งที่เรียกว่าไนโตรแบคทีเรียเริ่มสร้างตัวเอง แบคทีเรียเหล่านี้เปลี่ยนไนไตรต์เป็นไนเตรต

การผลิตไนเตรตและการรักษาเสถียรภาพ:

 เมื่อแบคทีเรียไนโตรแบคทีเรียได้ตั้งอาณานิคมถังระดับไนไตรต์จะลดลงและระดับไนเตรตก็เพิ่มขึ้น ในขั้นตอนนี้กระบวนการขี่จักรยานใกล้จะเสร็จสมบูรณ์ ไนเตรตสามารถจัดการผ่านการเปลี่ยนแปลงน้ำปกติและการปรากฏตัวของพืชที่มีชีวิต

เป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่าในระหว่างกระบวนการขี่จักรยานแอมโมเนียและไนไตรต์อาจผันผวนและมีหนามในระดับเหล่านี้ การทดสอบพารามิเตอร์น้ำเป็นสิ่งสำคัญในการตรวจสอบความคืบหน้าของการขี่จักรยานและให้ความมั่นใจกับความปลอดภัยของปลา

ปัจจัยต่าง ๆ เช่นการใช้สารเติมแต่งแบคทีเรียที่เป็นประโยชน์หรือการเพาะถังด้วยตัวกรองตัวกรองที่จัดตั้งขึ้นจากพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำอื่นอาจทำให้กระบวนการขี่จักรยานเร่งความเร็ว อย่างไรก็ตามยังคงเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องให้เวลาเพียงพอสำหรับแบคทีเรียในการสร้างและวงจรไนโตรเจนเพื่อรักษาเสถียรภาพก่อนที่จะเพิ่มปลาลงในถัง

ฉันต้องปั่นจักรยานพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำอย่างไร?

ในการหมุนเวียนพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำคุณจะต้องมีรายการต่อไปนี้:

พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ: 

ตู้พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำที่เหมาะสมขนาดที่เหมาะสมสำหรับปลาชนิดที่คุณวางแผนจะเก็บไว้

กรอง: 

ระบบการกรองสำหรับพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำที่ให้การกรองเชิงกลเคมีและชีวภาพ ตัวกรองช่วยกำจัดเศษสารเคมีและส่งเสริมการเจริญเติบโตของแบคทีเรียที่เป็นประโยชน์

สารตั้งต้น: 

สารตั้งต้นคือวัสดุที่วางไว้ที่ด้านล่างของถัง มันสามารถเป็นกรวดทรายหรือพื้นผิวเฉพาะ สารตั้งต้นให้พื้นผิวสำหรับแบคทีเรียที่มีประโยชน์ในการตั้งอาณานิคม

เครื่องปรับอากาศ: 

เครื่องปรับอากาศใช้ในการกำจัดคลอรีนคลอรีนและสารเคมีที่เป็นอันตรายอื่น ๆ ออกจากน้ำประปา มันทำให้น้ำปลอดภัยสำหรับปลาและช่วยรักษาสุขภาพของพวกเขาในระหว่างกระบวนการขี่จักรยาน

ชุดทดสอบ: 

ชุดทดสอบเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการตรวจสอบพารามิเตอร์น้ำในระหว่างกระบวนการขี่จักรยาน คุณจะต้องมีชุดอุปกรณ์ในการวัดระดับแอมโมเนียไนไตรต์ไนเตรตและค่า pH ชุดทดสอบของเหลวมีความแม่นยำมากกว่าแถบทดสอบ

แหล่งที่มาของแอมโมเนีย: 

แอมโมเนียจำเป็นต้องเริ่มกระบวนการขี่จักรยาน คุณสามารถใช้อาหารปลาแอมโมเนียบริสุทธิ์ (ปราศจากสารเติมแต่งและกลิ่น) หรือสื่อกรองที่จัดตั้งขึ้นจากพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำขี่จักรยานเป็นแหล่งของแอมโมเนีย

ฮีตเตอร์ (ถ้าจำเป็น): 

หากคุณวางแผนที่จะเก็บปลาเขตร้อนที่ต้องใช้ช่วงอุณหภูมิที่เฉพาะเจาะจงคุณจะต้องใช้เครื่องทำความร้อนเพื่อรักษาอุณหภูมิน้ำที่เหมาะสม

เทอร์โมมิเตอร์: 

เทอร์โมมิเตอร์ใช้เพื่อตรวจสอบอุณหภูมิของน้ำและตรวจสอบให้แน่ใจว่ายังคงอยู่ในช่วงที่ต้องการสำหรับปลา

สารเติมแต่งแบคทีเรียที่เป็นประโยชน์ (ไม่บังคับ): 

ในขณะที่ไม่จำเป็นนักเลี้ยงบางคนเลือกที่จะใช้สารเติมแต่งแบคทีเรียที่มีประโยชน์เพื่อเร่งกระบวนการปั่นจักรยาน ผลิตภัณฑ์เหล่านี้มีวัฒนธรรมแบคทีเรียที่มีชีวิตที่สามารถช่วยสร้างอาณานิคมของแบคทีเรียที่มีประโยชน์ได้เร็วขึ้น

ความอดทน: 

การขี่จักรยานพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำต้องใช้เวลาดังนั้นการมีความอดทนจึงเป็นสิ่งสำคัญ มักจะใช้เวลาหลายสัปดาห์สำหรับแบคทีเรียที่มีประโยชน์ในการสร้างและวงจรไนโตรเจนเพื่อรักษาเสถียรภาพ

สิ่งสำคัญคือต้องทราบว่าในขณะที่ตั้งค่าพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำให้แน่ใจว่าคุณมีสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมสำหรับสายพันธุ์ปลาที่คุณวางแผนไว้รวมถึงการตกแต่งที่เหมาะสมสถานที่ซ่อนและพารามิเตอร์น้ำที่เหมาะสม

ด้วยการมีอุปกรณ์และวัสดุที่จำเป็นเช่นเดียวกับการตรวจสอบพารามิเตอร์น้ำคุณสามารถหมุนเวียนพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำของคุณได้สำเร็จและสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีต่อสุขภาพและมั่นคงสำหรับปลาของคุณ

ปั่นจักรยานด้วยปลา

ขี่จักรยานถังที่มีปลาคล้ายกับการขี่จักรยานถังโดยไม่มีปลา แต่แหล่งที่มาของแอมโมเนียแตกต่างกัน แทนที่จะเติมอาหารลงไปในน้ำปลาจะให้แอมโมเนียในรูปแบบของเสีย นอกจากนี้คุณจะต้องทำการเปลี่ยนแปลงน้ำบ่อยครั้งด้วยปลาที่มีอยู่ ไม่แนะนำให้ใช้การปั่นจักรยานปลาในสถานการณ์ส่วนใหญ่ แต่จะมีประสิทธิภาพหากคุณเติมถังด้วยปลาที่แข็ง

1. ตั้งค่าส่วนประกอบของถัง

ขั้นตอนนี้เหมือนกับขั้นตอนหนึ่งของการขี่จักรยานแบบไร้ปลา ก่อนที่คุณจะเพิ่มปลาลงในถังของคุณตรวจสอบให้แน่ใจว่าส่วนประกอบทั้งหมดได้รับการติดตั้งอย่างถูกต้องและอยู่ในสภาพที่ใช้งานได้ ซึ่งรวมถึงปั๊มตัวกรองทั้งหมด bubblers ตัวควบคุมอุณหภูมิและส่วนประกอบอื่น ๆ ทั้งหมด สิ่งนี้สร้างสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมสำหรับปลาของคุณที่จะอยู่

2. เพิ่มปลาที่แข็งสองสามตัวลงในถัง

ปลาที่แข็งแรงได้รับผลกระทบน้อยกว่าจากแอมโมเนียและสารปนเปื้อนอื่น ๆ มากกว่าปลาชนิดส่วนใหญ่ดังนั้นพวกมันจึงเป็นปลาชนิดเดียวที่เหมาะสมที่จะอยู่ในถังขณะขี่จักรยาน อย่าเพิ่มปลามากกว่าสามตัวลงในถัง หากปลาจำนวนมากอาศัยอยู่ในถังในระหว่างรอบพวกเขาจะผลิตของเสียมากเกินไปและทำให้ระดับแอมโมเนียพุ่งสูงเกินไป

3. ให้อาหารปลา

เมื่อเพิ่มปลาแล้วคุณจะต้องให้อาหารพวกมันอย่างจำเป็น นี่อาจหมายถึงการให้อาหารน้อยลงหรือให้อาหารพวกเขาในปริมาณที่น้อยกว่าที่ความถี่ปกติ หลีกเลี่ยงการให้อาหารปลามากเกินไปเนื่องจากจะทำให้พวกเขาผลิตของเสียมากขึ้นและนำไปสู่การผลิตแอมโมเนียเพิ่มเติมผ่านอาหารที่สลายตัว เมื่อวงจรเริ่มต้นขึ้นคุณสามารถเริ่มให้อาหารปลาในปริมาณปกติได้

4. ทำการเปลี่ยนแปลงน้ำ

เปลี่ยนประมาณ 10 ถึง 20 เปอร์เซ็นต์ของน้ำของถังสองครั้งทุกสัปดาห์ สิ่งนี้ช่วยควบคุมแอมโมเนียไนไตรต์และสารปนเปื้อนอื่น ๆ การเปลี่ยนแปลงน้ำของความถี่นี้ควรดำเนินต่อไปตราบใดที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำของคุณทำงาน

5. ตรวจสอบระดับการปนเปื้อน

ในขณะที่ทำการเปลี่ยนแปลงน้ำคุณจะต้องตรวจสอบระดับแอมโมเนีย, ไนไตรต์และไนเตรตของถังอย่างต่อเนื่อง เมื่อระดับไนเตรตยังคงสอดคล้องกันและระดับแอมโมเนียและไนไตรต์นั้นไม่สามารถตรวจจับได้วัฏจักรก็เสร็จสมบูรณ์ จากนั้นสามารถเพิ่มปลาเพิ่มเติมลงในถังได้

ขี่จักรยานกับพืช

การปั่นจักรยานพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำด้วยพืชสามารถคาดการณ์ได้น้อยกว่าวิธีการที่ไม่มีปลาและปลาในการขี่จักรยาน การตายของพืชและการเจริญเติบโตของสาหร่ายอาจทำให้วัฏจักรล้มเหลวและกำหนดให้คุณเริ่มกระบวนการ เป็นผลให้วิธีนี้ไม่แนะนำให้ใช้กับการขี่จักรยานแบบไร้ปลา แต่มันมีมนุษยธรรมมากกว่าการขี่จักรยานในปลา ก่อนที่จะขี่จักรยานกับพืชคุณจะต้องซื้อปุ๋ยที่มีไนโตรเจน

1. การตั้งค่าส่วนประกอบของพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ

เช่นเดียวกับขั้นตอนที่หนึ่งในวิธีการก่อนหน้านี้ตรวจสอบให้แน่ใจว่ามีการเพิ่มปั๊ม, บับเบอร์, ตัวกรอง, เครื่องทำความร้อนและส่วนประกอบอื่น ๆ ทั้งหมดลงในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ

2. ฆ่าเชื้อและเพิ่มพืชลงในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ

ก่อนที่จะเพิ่มพืชลงในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำให้ฆ่าเชื้อเพื่อลดความเสี่ยงของแบคทีเรียภายนอกและปรสิตจากการทำร้ายสภาพแวดล้อมของถัง พืชที่แข็งแรงเป็นพืชชนิดที่ดีที่สุดในการเพิ่มพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำขณะขี่จักรยาน ตัวป้อนคอลัมน์น้ำเหมาะอย่างยิ่งเนื่องจากดูดซับแอมโมเนียและไนเตรตได้ดีกว่าพืชชนิดอื่น

3. รวมแสงพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ

แสงของพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำที่ปลูกเป็นสิ่งจำเป็นในการอนุญาตให้พืชสังเคราะห์แสง ตรวจสอบให้แน่ใจว่าการตั้งค่าแสงที่คุณใช้นั้นเหมาะสมที่สุดสำหรับพืชของคุณทั้งในขณะที่ขี่จักรยานและหลังจากนั้น ในขั้นตอนนี้พืชควรได้รับแสงประมาณสิบถึงสิบสองชั่วโมงต่อวัน

4. เพิ่มปุ๋ย

ตอนนี้การตั้งค่าแสงแล้วคุณสามารถเพิ่มปุ๋ยลงในถัง หากคุณใช้ตัวป้อนคอลัมน์น้ำปุ๋ยเหลวเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด สำหรับพืชรากให้วางแท็บรากโดยตรงภายใต้รากของพืช

5. ทำการเปลี่ยนแปลงน้ำ

เมื่อขี่จักรยานกับพืชคุณควรเปลี่ยนน้ำประมาณ 30 เปอร์เซ็นต์ของน้ำในแต่ละสัปดาห์ สิ่งนี้จะช่วยลดการเจริญเติบโตของสาหร่ายโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงสองสามสัปดาห์แรกหลังจากแนะนำพืชในน้ำ

6. ดูการเติบโตใหม่

หากคุณเห็นการเติบโตใหม่ในถังของคุณนั่นเป็นสัญญาณว่ารถถังกำลังทำวงจรให้เสร็จ คุณอาจสังเกตเห็นการเติบโตของสาหร่ายบางส่วนตามผนังถังและพื้นผิว ในช่วงนี้การเจริญเติบโตของสาหร่ายบางอย่างเป็นที่ยอมรับได้เนื่องจากสัญญาณว่ามีสารอาหารเพียงพอสำหรับพืชที่จะเจริญเติบโต หากถังของคุณมีสาหร่ายมากมายให้ลดระยะเวลาการให้แสงให้เหลือประมาณแปดถึงสิบชั่วโมงต่อวัน

7. การตรวจสอบระดับการปนเปื้อนของน้ำ

ตลอดกระบวนการนี้คุณจะต้องตรวจสอบระดับแอมโมเนียไนไตรต์และไนเตรตของน้ำในตู้ปลา หากต้องการทดสอบว่ารถถังของคุณขี่จักรยานให้เพิ่มแอมโมเนียประมาณหนึ่ง ppm ลงในถังหรือไม่ หากระดับแอมโมเนียไม่สามารถตรวจจับได้หลังจาก 24 ชั่วโมงไนไตรต์นั้นไม่สามารถตรวจจับได้และมีไนเตรตอยู่รถถังได้เสร็จสิ้นรอบ

ฉันสามารถปั่นพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำใน 24 ชั่วโมงได้หรือไม่?

การเพิ่มแบคทีเรียด้วยตนเองสามารถช่วยรอบรถถังได้อย่างรวดเร็ว แต่อาจนำไปสู่ปัญหาสำหรับปลาของคุณในภายหลัง หากคุณเลือกที่จะเร่งความเร็ววงจรไฮโดรเจนในถังของคุณคุณจะต้องใช้ตัวกรองและสารตั้งต้นจากถังขี่จักรยานแล้วเพื่อสร้างผลลัพธ์ที่พึงประสงค์มากที่สุด ในขณะที่แบคทีเรียบรรจุขวดและตัวกรองรีไซเคิลและพื้นผิวเพิ่มความเร็วในวงจรไนโตรเจนตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำของคุณคือการให้กระบวนการดำเนินการตามธรรมชาติ